Με συνοπτικές διαδικασίες η εφεδρεία στους υπαλλήλους Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση με το Πολυνομοσχέδιο εισήγαγε έναν ανταγωνισμό μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων, αφήνοντας πολλές εκκρεμότητες και αμφιβολίες για την φερεγγυότητα του νέου συστήματος, ταυτόχρονα προωθεί με συνοπτικές διαδικασίες την εφεδρεία στους υπαλλήλους Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ)1. Αναρωτιόμαστε γιατί πρέπει να προσμετρήσουν οι υπάλληλοι ΙΔΑΧ μέσα σε δύο μόνο μέρες τα ένσημα τους υπό την απειλή ποινών σε περίπτωση λάθους, όταν ο κάθε πολίτης χρειάζεται εβδομάδες ίσως και μήνες για να πάρει μία απάντηση από την κρατική γραφειοκρατία των ασφαλιστικών φορέων. Αναρωτιόμαστε επίσης γιατί προωθούνται απολύσεις με συνοπτικές και αδιευκρίνιστες διαδικασίες και υπό το καθεστώς του πανικού της τελευταίας στιγμής, χωρίς σοβαρό σχεδιασμό για το κράτος που θέλουμε στο μέλλον. Με αυτόν τον τρόπο, η κυβέρνηση αφήνει για μία ακόμα φορά πολλά ερωτηματικά για το εάν πραγματικά επιδιώκει την αποτελεσματικότητα και την αξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση, ή απλά συντηρεί την υπάρχουσα νοσηρή κατάσταση,  η οποία δεν αλλάζει σε τίποτα με τα αλλεπάλληλα κύματα της εργασιακής εφεδρείας. Για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση σπέρνει τον πανικό και οδηγεί τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα στην απελπισία εξαιτίας της άγνοιας και της αδυναμίας αξιολόγησης των δεδομένων από τους συμβούλους και τους τεχνοκράτες που την πλαισιώνουν. Οι Οικολόγοι-Πράσινοι πιστεύομε ότι η αναγκαία αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα, πρέπει να γίνει μετά από σοβαρή μελέτη και διαβούλευση με την κοινωνία για το  ρόλο της δημόσιας διοίκησης και τι όχι και για το πώς διασφαλίζεται η αξιοκρατία στην αξιολόγηση του δυναμικού του, με βάση την εμπειρία του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους. Η Θεματική Ομάδα Εργασίας-Κοινωνικής Οικονομίας 1Σύμφωνα με την Εγκύκλιο (Α.Π.ΔΙΠΙΔΔ/Β.10.Ε.Ε./2/οικ.22225/8.11.2011) του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: "το προσωπικό με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) των φορέων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 34 του ν. 4024/2011, οφείλει να υποβάλει στις Διευθύνσεις Διοικητικού/Προσωπικού, το αργότερο έως 20.11.2011, Υπεύθυνη Δήλωση για τον ακριβή αριθμό συντάξιμου χρόνου ασφάλισης όχι μόνο στο φορέα που υπηρετεί, αλλά και τυχόν συντάξιμη προϋπηρεσία που διαθέτει σε άλλους φορείς [...]Συντάξιμη προϋπηρεσία που δε θα αναφερθεί στην ανωτέρω υπεύθυνη δήλωση θα προβλεφθεί ώστε να μην προσμετρηθεί στον υπολογισμό του συντάξιμου χρόνου του υπαλλήλου κατά τη μελλοντική συνταξιοδότησή του".

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Ο στρατιώτης που είχε διαταχθεί να οδηγήσει το άρμα στο Πολυτεχνείο, θυμάται…

«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο»… Μία μέρα πριν τη μεγάλη επέτειο, ας θυμηθούμε τις αναμνήσεις που σημάδεψαν τον 20χρονο τότε στρατιώτη, Α. Σκευοφύλαξ, που είχε διαταχθεί να οδηγήσει το άρμα μέσα στο Πολυτεχνείο, όπως τόλμησε να της πει μία και μοναδική φορά σε συνέντευξή του στο Βήμα, στην επέτειο του 2003…
• «Την ημέρα εκείνη ήμουν υπηρεσία. Στον στρατό είχα δέκα μήνες. Ημουν εκπαιδευτής στο Κέντρο Τεθωρακισμένων, στο Γουδί. Τότε οι «μαυροσκούφηδες» ήταν σώμα επιλέκτων. Πήγα εθελοντικά. Μόλις άρχισαν τα επεισόδια, μπήκαμε επιφυλακή. «Οι κομμουνιστές καίνε την Αθήνα» μας έλεγαν και εμείς τους πιστεύαμε. Θυμάμαι στο στρατόπεδο κάποιοι είχαν ραδιοφωνάκια και ακούγαμε στα κρυφά τον σταθμό του Πολυτεχνείου. «Παλιοκουμμούνια» θα καλοπεράσετε!» λέγαμε».
• «Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 16ης Νοεμβρίου, η ίλη μου πήρε εντολή να ετοιμαστεί για έξοδο. Αποφασίστηκε να βγουν πέντε δικά μας άρματα, κάτι γαλλικά AMX30. Εγώ ήμουν οδηγός στο πρώτο άρμα που βγήκε στον δρόμο». Στο ίδιο άρμα βρίσκονταν ο αξιωματικός Μιχάλης Γουνελάς, ως επικεφαλής, ο ανθυπασπιστής Λάμπρος Κωνσταντέλλος, ως οδηγός εδάφους, ο λοχίας Στέλιος Εμβαλωμένος και ο Γιάννης Τίρπας.
• «Στη 1.15 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου φτάσαμε στη διασταύρωση των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Κηφισίας. Λίγο αργότερα διασχίζαμε την Αλεξάνδρας, όταν στο ύψος του IKA, στη στάση Σόνια, σταματήσαμε γιατί ο δρόμος ήταν κλειστός. Υπήρχαν οδοφράγματα, φωτιές και ακινητοποιημένα λεωφορεία. Με διάφορες μανούβρες αριστερά – δεξιά, μπρος πίσω, άνοιξα τον δρόμο και προχωρήσαμε» θυμάται ο κ. Σκευοφύλαξ. Ο δρόμος για τα τανκς ήταν ανοιχτός πλέον προς το Πολυτεχνείο. «Οταν φτάσαμε στη διασταύρωση της λεωφ. Αλεξάνδρας και της οδού Πατησίων, μας έδωσαν εντολή να σταματήσουμε. Εκεί, στην πλατεία Αιγύπτου, μείναμε περίπου μία ώρα. Ο κόσμος θυμάμαι ότι μας φώναζε «είμαστε αδέλφια, είμαστε αδέλφια». Εγώ ήθελα να τους φάω. Τους έβλεπα σαν παράσιτα»!
• 2 το πρωί. «Φτάνοντας μπροστά στην πόρτα, έστριψα το άρμα προς το Πολυτεχνείο, με γυρισμένο το πυροβόλο προς τα πίσω. Θυμάμαι ότι σηκώθηκα από τη θέση μου και εγώ και το άλλο πλήρωμα. Δεκάδες φοιτητές κρέμονταν από τα κάγκελα, ενώ εκατοντάδες βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο. Εδειχναν πανικόβλητοι Και εγώ, να σκεφτείς ότι τους έβλεπα σαν μαμούνια που ήθελα να τα φάω»!
• 3 το πρωί.«Τότε ήρθε ο οδηγός εδάφους του άρματος και μου λέει: Θα μπούμε μέσα, θα ρίξουμε την πύλη. Ετοιμάσου! Πήρα θέση και ξεκίνησα. Δεν έβλεπα πολλά πράγματα, δεν είχα καλό οπτικό πεδίο, γιατί κοιτούσα πλέον από τη θυρίδα του άρματος. Δέκα εκατοστά πριν από την πόρτα, σταμάτησα. Σταμάτησα σκόπιμα. Αυτό φαίνεται στο βίντεο της εποχής. Στο φρενάρισμα, οι φοιτητές τρομαγμένοι έφυγαν προς τα πίσω. Αν έμπαινα με ταχύτητα, θα σκότωνα δεκάδες άτομα που εκείνη τη στιγμή ήταν κρεμασμένα στα κάγκελα. H καγκελόπορτα έπεσε αμέσως. Πίσω από τη σιδερένια πύλη ήταν σταθμευμένο το Μερσεντές το οποίο είχαν βάλει εκεί οι φοιτητές για να φράξουν την είσοδο. Το έκανα αλοιφή. H αριστερή ερπύστρια το έλιωσε. Με το που έπεσε η πύλη του Πολυτεχνείου εισέβαλαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τους φοιτητές. Λίγο αργότερα κατέβηκα και εγώ από το άρμα και μπήκα στον χώρο του Πολυτεχνείου. Δεν υπήρχε νεκρός. Θα μπορούσε όμως και να υπάρχουν νεκροί» .
• «Αστυνομικοί κυνηγούσαν και χτυπούσαν τους φοιτητές όπου τους έβρισκαν. Αν δεν ήταν οι ΛΟΚατζήδες να τους σταματήσουν – θυμάμαι ότι πολλές φορές πιάστηκαν στα χέρια μαζί τους – δεν ξέρω και γω τι θα γινόταν».
• «Στο προαύλιο του Πολυτεχνείου ήταν πολλοί χτυπημένοι, θυμάμαι ότι είδα πολλούς τραυματίες, ενώ τρεις-τέσσερις ήταν σωριασμένοι κάτω, ακίνητοι. Δεν ξέρω αν ήταν νεκροί. Δεν κοίταξα να δω. Κάποια στιγμή ένας φοιτητής όρμησε κατά πάνω μου και μου είπε: «Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες;». Αφήνιασα. Εβγαλα το πιστόλι και προτάσσοντάς το γύρισα και του είπα ουρλιάζοντας: «Σκάσε, ρε κωλόπαιδο, μη σε καθαρίσω». Αυτός ο φοιτητής δεν ξέρει πόσο τυχερός στάθηκε εκείνη τη στιγμή… Αν έλεγε μια κουβέντα παραπάνω, θα τον σκότωνα! Τέτοιος ήμουν. Ενας φασίστας».
• «Οπως περνούσαν οι φοιτητές θυμάμαι ότι έριχναν μέσα στο τανκ πακέτα τσιγάρα και ό,τι προμήθειες είχαν μαζί τους. Οταν γυρίσαμε στο Γουδί, το άρμα έμοιαζε με περίπτερο. Οσο σκέφτομαι ότι οι φοιτητές μας έδιναν σάντουιτς και τσιγάρα, μετά απ’ όσα τους κάναμε… Δεν μπορώ να το συχωρέσω αυτό το πράγμα στον εαυτό μου. Σκέφτομαι τι πήγα και έκανα!..».
• «Οταν γυρίσαμε στο στρατόπεδο, έγινα ήρωας. Οι στρατιωτικοί μου έδιναν συγχαρητήρια. Τότε αισθανόμουν ότι ήμουν κάποιος, ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα «παλιοκουμμούνια», όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Ενιωθα περήφανος. Ημουν και εγώ φασίστας».
• «Ντρέπομαι γι’ αυτό που ήμουν, γι’ αυτό που έκανα. Στη θέση μου θα μπορούσε να βρεθεί ο καθένας, έφεδρος στρατιώτης ήμουν άλλωστε. Δεν με απαλλάσσει όμως αυτό. Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου».

Αθήνα, ένας χρόνος μετά.

Του Κωστή Παπαϊωάννου

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την εκλογή του Γιώργου Καμίνη στον Δήμο Αθηναίων. Όσοι στήριξαν την εκλογή του με κύριο κίνητρο την απομάκρυνση του προκατόχου του πρέπει να δικαιώθηκαν. Υπάρχουν σαφή δείγματα καλύτερης διαχείρισης, καταπολέμησης της δομικής φαυλότητας στον Δήμο και ορθολογικότερης αξιοποίησης των λιγοστών πόρων. Απαιτούνται βέβαια πολλά ακόμα, μεταξύ τους η τιμωρία των υπευθύνων για κρούσματα διαφθοράς.

Για πολλούς όμως η εκλογή Καμίνη σηματοδοτούσε περισσότερα. Κατ’ αρχήν, κάποια αχνή ελπίδα ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού με πρόσωπα κύρους έξω από κομματικές επετηρίδες. Έδωσε επίσης την ευκαιρία να ενεργοποιηθούν πολίτες που δε συμμετείχαν κατ’ ανάγκη σε κομματικούς φορείς. Γράφαμε λίγες ημέρες μετά την εκλογή: «Την ώρα που ο Γ. Καμίνης βρίσκεται αντιμέτωπος με το εθνικό μας αδιέξοδο σε κλίμακα πόλης, το ανθρώπινο κεφάλαιο είναι το μεγάλο του στοίχημα. Το κεφάλαιο αυτό δεν είναι πόρος πολυτελείας, είναι όρος επιβίωσης. Είναι η μόνη αποσκευή του απέναντι στο πελατειακό τέρας. Προσοχή όμως. Θα ήταν μεγάλο σφάλμα να εκληφθεί, λόγω μετεκλογικής ευφορίας, το κεφάλαιο αυτό ως δεδομένο. Την ώρα της μεγάλης ύφεσης και της συνακόλουθης απονομιμοποίησης κάθε πολιτικού θεσμού, δεν υπάρχουν δεδομένοι πιστοί κανενός. Δεδομένοι είναι μόνο οι κόλακες της εξουσίας. Τους υπόλοιπους ο νέος δήμαρχος πρέπει να τους πείσει εκ νέου με την άσκηση των καθηκόντων του».

Κανείς φυσικά δεν έτρεφε αυταπάτες για τις δυνατότητες του νέου Δημάρχου να μεγαλουργήσει σε καιρό κρίσης και μνημονίου. Πολλοί όμως έτρεφαν ελπίδες ότι θα μπορούσε να αποτελέσει μιαν αξιόπιστη φωνή που θα καλούσε τους δημότες σε συστράτευση. Να διαφυλάξει και να αξιοποιήσει, σε καιρούς καθολικής θεσμικής απονομιμοποίησης, το δικό του αυτόνομο θεσμικό κεφάλαιο με μια πειστική έκκληση αλληλεγγύης και ενεργοποίησης. Να μετατρέψει τον δήμο σε όχημα έκτακτης ανάγκης, κάνοντας τις αναγκαίες, ριζικές κι επώδυνες αλλαγές στο οργανόγραμμα και στη διάθεση των πόρων του. Να συγκροτήσει μια μεγάλη σύμπραξη δομών πρόνοιας, εθελοντικών φορέων, τοπικής αυτοδιοίκησης και ιδιωτικού τομέα. Να δρομολογήσει αυτό που και άλλοτε έχουμε αποκαλέσει «fast track Κοινωνικής Πρόνοιας».

Με λίγα λόγια, πολλοί περίμεναν ο δήμαρχος να γίνει το μαχόμενο πρόσωπο της δοκιμαζόμενης πόλης σε καιρό έκτακτης ανάγκης. Να αξιοποιήσει τη δυναμική της δημιουργικής δικτύωσης, την από τα κάτω υπεράσπιση του δημόσιου χώρου που σαρώνεται από τη βία της ύφεσης, τις αντιστάσεις που γεννάει η πολιτική της μικρής πράξης. Να καλέσει τους δοκιμαζόμενους δημότες να μην εγκαταλείψουν τη μαχητική διεκδίκηση αλλά να τη μετατρέψουν εκ νέου σε πολιτική ευθύνης μέσω της ατομικής και συλλογικής πράξης.

Αυτό το στοίχημα δεν έχει κερδηθεί. Για την ακρίβεια, δεν επιχειρήθηκε να κερδηθεί. Η πόλη είδε τον Δήμαρχο να δίνει πολλές λάθος μάχες. Τον άκουσε να απαντά μονότονα με την επίκληση της νομιμότητας ανεξαρτήτως ποια ήταν η ερώτηση. Τον είδε να γίνεται μέρος του καταρρέοντος κυβερνητικού σκηνικού χωρίς να του αναλογεί κάτι τέτοιο. Η πόλη περίμενε για παράδειγμα από τον Δήμαρχο να διεκδικήσει με ένταση την αστυνόμευση του κέντρου. Στην ανάγκη να συγκρουστεί δημόσια με τους πολιτικά υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση.

Την ίδια ώρα εκείνος επέλεγε τις μάχες με τα τελευταία ρετάλια των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα και απειλούσε με πειθαρχικό τα τρομπόνια της μπάντας του Δήμου επειδή φόρεσαν μαύρες κορδέλες. Εν ολίγοις, η πόλη είδε τον Δήμαρχο να καταπίνεται από τη μιζέρια της μικροδιαχείρισης μαζί με τις καλές του προθέσεις. Χωρίς στρατηγική ριζικών ανατροπών και με απομειωμένο το πολιτικό του κεφάλαιο, ο Δήμαρχος εντάχθηκε γρήγορα στο γκρίζο αντιπαραγωγικό τοπίο. Χάθηκε μέσα στις επικλήσεις αναρμοδιότητας, εκείνες για τις οποίες εγκαλούσε δικαιολογημένα τον προκάτοχό του.

Γνωρίζουμε όλοι ότι ο Γ. Καμίνης αντιμετώπισε πολλά αυτό το διάστημα και είχε λίγους συμμάχους. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα αποδείχτηκαν ιδιαιτέρως ελλειμματικοί. Βρήκε απέναντί του τις συντεχνίες και τα ευνοιοκρατικά αλισβερίσια των προκατόχων του. Βρέθηκε μέσα σε ένα χάος, χωρίς την άλλοτε απλόχερη υποστήριξη των κομματικών μηχανισμών και των πελατειακών δικτύων της πόλης. Όσοι, όπως ο συντάκτης αυτών των γραμμών, στηρίξαμε ενεργά την υποψηφιότητά του αναγνωρίζουμε όσα κερδήθηκαν. Όμως αυτά σε καμιά περίπτωση δε δικαιολογούν την περσινή ευφορία μιας «διαφορετικής» εκλογής. Απαιτούνται πολύ περισσότερα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ...

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί - Μάτσικας feat Sexpyr (rap 2011)

ΚΥΡΙΑΚΗ, ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ...!!!

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την κυβέρνηση Παπαδήμου

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την κυβέρνηση Παπαδήμου

Σχολιάζοντας εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων την ανάληψη της πρωθυπουργίας της χώρας από τον κο Παπαδήμο, οι εκπρόσωποι Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Ελεάννα Ιωαννίδου και Τάσος Κρομμύδας έκαναν την εξής δήλωση: «Η νέα κυβέρνηση έχει υποχρέωση να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις επείγουσες υποθέσεις της χώρας και να την οδηγήσει χωρίς καθυστέρηση σε εκλογές, καθώς η σημερινή Βουλή δεν έχει νομιμοποίηση για μέτρα ή αποφάσεις που θα μας δεσμεύουν για δεκαετίες. Σε μια ημέρα, όπως η χθεσινή, η Βουλή πέρασε σκανδαλώδεις τροπολογίες για δάση, αυθαίρετα και πετρελαιοκίνηση σε βάρος του περιβάλλοντος. Αυτό και μόνο δείχνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής σε αυτό το πολιτικό σύστημα. Ο κος Παπαδήμος οφείλει να διευκρινίσει στους πολίτες το πώς σκοπεύει να χειριστεί τις διαπραγματεύσεις για τη δανειακή σύμβαση και το κούρεμα τη στιγμή που πρόσφατα είχε εκφράσει δημόσια τις επιφυλάξεις του. Τώρα που πια φαίνεται καθαρά ότι οι σημερινές πολιτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο θέτουν σε κίνδυνο όλη την ευρωζώνη, περιμένουμε μια καθαρή τοποθέτησή του για το αν, πού και πως θα αλλάξει πολιτική. Θα περιμένουμε λοιπόν τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και θα τοποθετηθούμε αναλυτικότερα..» Επισυνάπτεται αναλυτική ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας Νέα κυβέρνηση: ανάμεσα σε μικροκομματικούς τακτικισμούς και μπρος σε μια κοινωνία χωρίς αντοχές και ανοχές Μετά από μιάμιση βδομάδα διακομματικών τραγικών παλινωδιών, η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι πια παρελθόν. Στα δύο χρόνια της απέτυχε να διαχειριστεί την κρίση και της επιπτώσεις της στην κοινωνία. Η χώρα -ίσως και η Ευρωπαϊκή ενοποίηση- βρίσκονται μπροστά σε κινδύνους αδιανόητους πριν ένα ή δύο χρόνια. Η ευθύνη βέβαια για την κατάσταση βαρύνει συνολικά το πολιτικό σύστημα και ιδίως τα δύο κόμματα που κυβερνούν δεκαετίες τώρα. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της κρίσης, τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούσαν όχι μόνο στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική "διεξόδου" από την κρίση αλλά και σε επιμέρους εγκληματικές επιλογές όπως η τακτοποίηση των αυθαιρέτων ή η σαρωτική οικοπεδοποίηση και εκποίηση δημόσιων εκτάσεων. Η συναίνεσή τους στην μεταβατική αυτή κυβέρνηση, και μάλιστα χωρίς αυτοκριτική διάθεση, δεν εμπνέει δυστυχώς αισιοδοξία για μια βιώσιμη διέξοδο από την κρίση ούτε βέβαια για μια ουσιαστική εμφάνιση κουλτούρας συνεργασιών στην πολιτική μας ζωή. Αυτό που χρειάζεται να κάνει η υπό συγκρότηση κυβέρνηση είναι να διασφαλίσει τα επείγοντα συμφέροντα της κοινωνίας, δηλαδή την καταβολή της 6ης δόσης και την αποτροπή ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας και εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. Για το λόγο αυτό και μόνο από την αρχή είχαμε χαρακτηρίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο ως το «μικρότερο κακό». Η σημερινή Βουλή είναι τραγικά αναντίστοιχη των σημερινών πολιτικών επιλογών του ελληνικού λαού και σε καμία περίπτωση δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση να δεσμεύσει τη χώρα για τις ερχόμενες δεκαετίες. Η επικύρωση της νέας Δανειακής Σύμβασης πρέπει να γίνει από τη νέα Βουλή που θα έχει τη νωπή εντολή, από εκλογές που πρέπει να γίνουν το συντομότερο δυνατό. Στη μεταβατική αυτή περίοδο, όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να τοποθετηθούν αναλυτικά και δημόσια επί της Δανειακής Σύμβασης, να καταθέσουν τις εναλλακτικές προτάσεις τους και να εξηγήσουν πώς σκοπεύουν να τις διαχειριστούν. Η συγκυρία είναι πολύ κρίσιμη και δεν έχουμε πια κανένα περιθώριο για μια προεκλογική περίοδο «από τα παλιά». Χρειαζόμαστε επιτακτικά αλλά για μια ουσιαστική και νηφάλια αντιπαράθεση οπτικών και στρατηγικών για της προοπτικές της χώρας. Κρίσιμα ερωτήματα της κοινωνίας συνοδεύουν την κυβέρνηση αυτή στην πορεία προς τις εκλογές: Θα αλλάξει την κατανομή των βαρών στην κοινωνία από τα υφιστάμενα κοινωνικά άδικα μέτρα; Θα απαιτήσει από τους εταίρους μας στην ΕΕ ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους για τη χώρα μας; Θα εξηγήσει στους πολίτες γιατί απέτυχαν οι οδυνηρές θυσίες τους τα τελευταία δύο χρόνια; Θα διαπραγματευτεί με την ΕΕ ένα ευρωπαϊκά συντονισμένο πρόγραμμα επενδύσεων για την τόνωση της οικονομίας και τη στροφή της σε πράσινη κατεύθυνση; Θα είναι ο (εκ των πραγμάτων πριν τις εκλογές) προϋπολογισμός για το 2012 βασισμένος σε πραγματικά δεδομένα και επικεντρωμένος στην αύξηση των δημόσιων εσόδων με πάταξη της παραοικονομίας, αλλά και σε περικοπές περιττών δαπανών με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τους εξοπλισμούς; Θα υιοθετηθεί μια άλλη λογική για την τόνωση της οικονομίας, με έμφαση στην αύξηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας, στην πράσινη οικονομία και καινοτομία, στις υποδομές περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας; Θα δώσει δείγματα γραφής μιας άλλης πολιτικής κουλτούρας ξεκινώντας από την πλήρη ενημέρωση των πολιτών και την προώθηση διαφάνειας σε όλους τους τομείς.στις πρακτικές και στην ενημέρωση των πολιτών; Θα θεσπίσει την απλή αναλογική ως το εκλογικό σύστημα των ερχόμενων εκλογών προκειμένου να ενισχυθεί η διαμόρφωση συναινέσεων; Η υπό συγκρότηση κυβέρνηση παρά το βραχύβιο της δεν πρέπει να ξεχνά ότι δεν έχει άλλα περιθώρια χαμένου χρόνου απέναντι στην κοινωνία και τις προοπτικές της χώρας: διαδέχεται κυβερνήσεις που σπατάλησαν όλο το πολιτικό τους κεφάλαιο, αφήνοντας μας δίχως ανοχές και αντοχές. Στο χέρι της είναι να αποδείξει πως μπορεί να υπερβεί τις παλαιοκομματικές μεθόδους και υπονομεύσεις, όπως εκείνες που υπέστη η ανάλογή της πριν εικοσιένα χρόνια, κυβέρνηση Ζολώτα.

Η ΤΑΞΗ ΤΟΥ '87 - ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ (REUNION)

 

ΜΕΤΑΞΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2011